Αξίες

Η σχετικά πρόσφατη αναγνώριση δικαιωμάτων προσωπικότητας στον ποταμό Whanganui από την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας θύμισε σε όλους μας ότι, παρά τις επίμονες παρανοήσεις, ακόμη κι αυτό που συνήθως ονομάζουμε φυσικό πρόσωπο συνιστά –αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά— νομικό πρόσωπο. Πρόσωπο, από την οπτική του δικαίου, είναι η αποκρυστάλλωση του συνόλου των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που έχει o φορέας τους. Πράγματι, αν

Ο μελλοντικός ιστορικός όταν θα προσεγγίζει τα γεγονότα των ημερών μας ασφαλώς θα σχολιάσει την έντονη σύγχυση μεταξύ των πολιτών, τα ερωτήματα που καθημερινά αναφύονται, τις επιστημονικές ανατροπές και ανατοποθετήσεις, τις αντιθέσεις, τις διαψεύσεις, την τάση για ποικίλες και ενίοτε ακραίες εκδοχές κατανόησης και αντιμετώπισης της κατάστασης, το διάχυτο αίσθημα αβεβαιότητας… Είναι γεγονός ότι τα

Δύο αιώνες τώρα, το απολειφάδι του κοσμοπολίτικου Ελληνισμού που αποτέλεσε βαλκάνιο «εθνικό κράτος», παλεύει να επιβιώσει ιστορικά. Με αποκλειστικό μπούσουλα τη μίμηση, τον μεταπρατισμό. Το ελλαδικό κράτος θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αυτό που είναι, δεν επιλέχθηκε με δημοψηφίσματα. Το καθορίζουν η γλώσσα του, η ιστορία του, η εδαφική του διαμόρφωση,

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα γεγονός-ορόσημο που οδήγησε στη δημιουργία του ελληνικού κράτους.Ποικίλοι παράγοντες συντέλεσαν στην ευόδωση αυτού του αγώνα,όπως για παράδειγμα η πνευματική προετοιμασία του έθνους και η πολεμική τακτική.Παράλληλα με τους πολεμικούς αγώνες των Ελλήνων  βέβαια,μια άλλη σκληρή και επίμονη μάχη λάμβανε χώρα στο διπλωματικό πεδίο,όλη τη διάρκεια της Επανάστασης, αλλά

Ιωάν. κ’ 19-31 Ο σημερινός κόσμος δεν ψάχνει τον Χριστό. Δεν τον απασχολεί η υπαρξή Του. Δεν έχει χρόνο και διάθεση να αναζητήσει Αυτόν που έφτιαξε τον κόσμο. Δεν θρησκεύει παρά μόνον προσκυνώντας τον εαυτό του στον ναό της αυτολατρείας. «Επέστη ὁ καιρός τῆς αὑτολατρείας καί πᾶσαι αἱ ἄλλαι θρησκεῖαι κατηργήθησαν» μας φωνάζει ο παππούς

Γιατί ετοιμαζόμαστε; Γιατί ευχόμαστε, στολίζουμε, τραγουδάμε, ανοίγουμε τα σπίτια μας και γεμίζουμε δώρα φίλους και ξένους; Γιατί λάμπουν παντού φώτα και μοσχομυρίζουν τα γλυκά; Τι περιμένουμε γεμάτοι χαρά; Γιατί χτυπούν χαρούμενα οι καμπάνες μέσα στη νύχτα; Είναι Χριστούγεννα!

Οι πολιτικοί που κυβερνούν εξουσιαστικά την χώρα αγνοώντας την θέληση των πολιτών, οδηγούν την Ελλάδα όλο και πιο χαμηλά. Ο Δημόσιος πολιτικός χώρος γι αυτούς υπάρχει μόνον για να παίρνουν κι όχι για να προσφέρουν. Μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό και δύσοσμο πολιτικό τοπίο, αποθαρρύνεται κάθε έντιμη και ανιδιοτελής προσπάθεια. Τι θα κάνουμε; Τι μπορεί να γίνει; Ένας μεγάλος Έλληνας μας δείχνει «πως γίνεται»

«Ὅταν μου πειράξουν τήν πατρίδα καί τή θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά’ νεργήσω κι’ ὅ, τί θέλουν ἄς μου κάνουν». Τότε, ἐκεῖ πού καθόμουν εἰς τό περιβόλι μου καί ἔτρωγα ψωμί, πονώντας ἀπό τίς πληγές, ὅπου ἔλαβα εἰς τόν ἀγώνα καί περισσότερο πονώντας διά τίς μέσα πληγές ὅπου δέχομαι διά τά σημερινά δεινά της Πατρίδος,

«Μπαίνοντας ὁ εἰκοστός πρῶτος αἰῶνας , ἢδη ἐτοιμάζεται νὰ ξεμυτίσει ἀπό τὶς χαραμάδες του μιὰ τεραστίου μεγέθους μετριότητα, ἔτοιμη νά ξεχυθεί καὶ νά κατακαλύψει ὅλες τὶς πεδιάδες καὶ τὶς πλαγιές καὶ τά ὄρη τῶν πέντε Ἠπείρων· μὲ πλοκάμους κτιριακῶν συγκροτημάτων, ἀπαλείφοντας στὸν δρόμο της ὅ,τι βρεθεῖ, κωμοπόλεις, χωριά καί λαγκάδια με ὅλους τούς βοσκούς καὶ

1. Τιμητικές εκδηλώσεις για τον Ρήγα στην Βιέννη, 22-24/6/2018 Τιμητικές εκδηλώσεις διοργανώνονται  στην Βιέννη, όπου ο Ρήγας Βελεστινλής ετοίμασε το μεγαλόπνοο στρατηγικό  σχέδιο την επανάστασής του για την αποτίναξη της πολύχρονης σκλαβιάς. Οι εκδηλώσεις θα γίνουν κατά το τριήμερο 22-24 Ιουνίου 2018 με αφορμή τη συμπλήρωση 220 χρόνια από τον μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα και