Η Αλεξάνδρα Μιχάλη στη νέα ενότητα έργων της επιχειρεί να αποτυπώσει με σύγχρονο βλέμμα όψεις της ελληνικής τέχνης από τους θησαυρούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Το ζωγραφικό της ιδίωμα από τους χρόνους της σπουδής της στην ΑΣΚΤ έως σήμερα χαρακτηρίζεται από την παρατήρηση της φύσης και της Ελληνικής Τέχνης διαχρονικά. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που η ίδια επισημαίνει: Με την εργασία μου αυτή προσπάθησα να μεταδώσω, με τις μικρές μου δυνάμεις, τη συγκίνηση που ένιωσα σχεδιάζοντας και μελετώντας για καιρό μέσα στο Μουσείο. Ο αρχικός φόβος και το δέος σταδιακά μετατράπηκαν σε χαρά, σε πνευματική και αισθητική αγαλλίαση ανακαλύπτοντας το ρυθμό, το μέτρο, την ισορροπία και ταυτόχρονα την ελευθερία που κρύβεται μέσα στους συγκεκριμένους τύπους έργων της αρχαιότητας.
Έτσι ο ρυθμικός και σχεδόν μαθηματικός τρόπος ανάπτυξης των διακοσμητικών μοτίβων των υπέροχων γεωμετρικών αγγείων1, η γλυπτική συμπύκνωση και εκφραστικότητα των χάλκινων γεωμετρικών ειδωλίων2 και η μαρμάρινη τρυφερότητα της νεανικής σάρκας των αρχαϊκών Κούρων3 ενσωματώθηκαν σχεδόν ασυναίσθητα στο έργο μου και συνομίλησαν με σύγχρονα παλληκάρια. Δημιουργήθηκε λοιπόν μια ενότητα έργων που επιχειρεί να αποδώσει ζωγραφικά την Άνοιξη της ζωής! Και κάπου εκεί βρίσκεται θαμμένη στα έγκατα της γης, σαν σπόρος και η χρυσή νεκρική μάσκα του μυκηναίου4 βασιλιά Αγαμέμνονα…
Χρωματικά η δημιουργός πειραματίζεται με την παλέτα των αρχαίων χρησιμοποιώντας τα χρώματα των αγγείων: υπόλευκος πηλός, ώχρες κόκκινες και κίτρινες και γανωμένο μαύρο “ντύνουν” τους Κούρους, τους κλασικούς αλλά και τους σύγχρονους. Όλα αυτά με ευαισθησία και καθαρή πρόθεση να μιλήσει στο διεθνές φιλότεχνο κοινό που επισκέπτεται το Μουσείο με σύγχρονους, ζωντανούς ζωγραφικούς όρους. Επιθυμεί να μεταδώσει στον θεατή τής συλλογής της το βίωμα, το ότι η τέχνη είναι ενιαία – μια δυναμική έκφραση που υπερβαίνει χρονολογικές και τοπικές ταξινομήσεις.
1συλλογή αγγείων- γεωμετρική περίοδος
2συλλογή χαλκών-γεωμετρική περίοδος
3συλλογή γλυπτών-αίθουσα 11
4Μυκήνες-ταφικός κύκλος Α,1
