Πρόσφατα αναρτήθηκε σε δημόσιο χώρο μία αφίσα του μη-κερδοσκοπικού σωματείου Κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ”. Μετά από διαμαρτυρίες ορισμένων πολιτικών και πολιτών, απαγορεύτηκε η ανάρτησή της με εντολή της Κυβέρνησης.
Η αφίσα πληροφορεί για βιολογικά χαρακτηριστικά του εμβρύου, δεν κατηγορεί, δε προσβάλλει, δεν εξυβρίζει, δεν υποκινεί σε εχθρότητα οποιονδήποτε και οποιαδήποτε για οτιδήποτε. Απλώς ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ.
Γιατί οι αντιδράσεις;
Μπορεί έστω και ένας από όσους τοποθετούνται τόσο αρνητικά στο δικαίωμα του εμβρύου στη ζωή, να ισχυριστεί ότι γνωρίζει πότε ξεκινά η ζωή;
Η διακοπή της ζωής, δεν είναι θάνατος; Το σταμάτημα της ζωής ενός ανθρώπου από άλλον άνθρωπο πως λέγεται;
Γιατί η υποκρισία;
Μάλιστα από ανθρώπους που η λέξη “δικαίωμα” δεν λείπει στιγμή από τον λόγο τους.
Σε μία ευνομούμενη κοινωνία τα δικαιώματα του ενός σταματούν όταν καταπατούν τα δικαιώματα του άλλου. Δικαιώματα μπορούν να επικαλούνται μόνο λίγοι, όχι όλοι; Ένας αγέννητος άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ζωή. Σύμφωνα με την “ΣΥΣΤΑΣΗ” της Ελληνικής Επιτροπής Βιοηθικής υπάρχει η παραδοχή ότι “το ανθρώπινο έμβρυο δεν αποκτά την ιδιότητα του «προσώπου» (άρα του υποκειμένου δικαιωμάτων) έως τη στιγμή της γέννησης. Η παραδοχή αυτή, πάντως, δεν αρνείται την αξία της ζωής του εμβρύου, ήδη από τη στιγμή της γονιμοποίησης του ωαρίου”.
http://www.bioethics.gr/images/pdf/GNOMES/SYSTASH_AMVLOSH_FINAL_GR.pdf
Γιατί ο ρατσισμός;
Ενοχλεί η καθιέρωση της “Ημέρας Αγέννητου Παιδιού” επειδή την καθιέρωσε η Εκκλησία; Αυτό είναι ρατσισμός κατά των Χριστιανών και καταπάτηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης. Επίσης, είναι εξοργιστικό ότι ενοχλεί η αφιέρωση ημέρας στα αγέννητα παιδιά, τη στιγμή που υπάρχουν μέρες αφιερωμένες σε οτιδήποτε απίθανο! (ενδεικτικά: Παγκόσμια ημέρα γέλιου, γάλακτος, σκαραβαίου, οργασμού, φάρων, ζυμαρικών, δημόσιας τουαλέτας, κλπ.)
Γιατί η πονηριά;
Κάποιοι είπαν πως η αφίσα τους θύμισε Μεσαίωνα. Μάλλον κοιτούν στον “Μεσαιωνικό καθρέφτη” του εαυτού τους: φτωχές επιστημονικές γνώσεις, άκαμπτος δογματισμός, αυταρχική νοοτροπία, υποτίμηση των αξιών των άλλων, επιβολή σιωπής.
Γιατί η άγνοια;
Κατηγορούν την αφίσα ότι δίνει ψεύτικα δεδομένα. Όσα λέει η αφίσα είναι επιστημονικώς ορθά. Ο χρόνος ανάπτυξης σωματικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων δεν είναι ίδιος σε όλα τα έμβρυα. Η αφίσα αναφέρει τα πρωιμότερα χρονικά ορόσημα. Εάν η καρδιά αρχίζει να κτυπά την 18η ή την 21 ή την 22η ημέρα, δεν αλλάζει σε τίποτα την διαπίστωση: είναι ένας άνθρωπος που κτυπά η καρδιά του!
Στις παρακάτω διευθύνσεις υπάρχουν πληροφορίες για την λειτουργία της καρδιάς, την ανάπτυξη του εγκεφάλου και την αντίληψη του πόνου:
https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/fetal-heart
Sadler T. Langman’s Medical Embryology. Williams & Wilkins: Baltimore, USA, 1985.
Godfrey ME, et al. Functional assessment of the fetal heart: a review. Ultrasound Obstet Gynecol 2012; 39: 131–144
https://lozierinstitute.org/qa-with-the-scholars-fetal-brain-development-and-pain-capability/
Γιατί τα ψέματα και η συκοφαντία;
Η ανακοίνωση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, αναφέρει ότι η “καμπάνια εναντίον των αμβλώσεων” (εννοεί την αφίσα, στην οποία όμως δεν υπάρχει αναφορά στην άμβλωση) “στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών”.
Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν υπάρχει τίποτε πιο απεχθές από ανθρώπους που κυβερνούν τις τύχες άλλων ανθρώπων ανεύθυνα. Ας κάνατε τουλάχιστον τον κόπο να ενημερωθείτε, πριν κατεβάσετε την αφίσα και συκοφαντήσετε το κίνημα “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ. Παραπέμπουμε και πάλι στην “ΣΥΣΤΑΣΗ” της Ελληνικής Επιτροπής Βιοηθικής:
“Μεταξύ των εννόμων τάξεων υπάρχουν, ωστόσο, σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς τους λόγους της επιτρεπτής διακοπής της εγκυμοσύνης. Η βασική διάκριση εντοπίζεται, εδώ, μεταξύ κρατών που τη δέχονται μόνον για την προστασία της ζωής και της υγείας της γυναίκας και κρατών που προσθέτουν σε αυτούς τους λόγους και άλλους. Σημαντικότερος από τους άλλους αυτούς λόγους είναι η αναγνώριση της απολύτως ελεύθερης επιλογής της γυναίκας να τεκνοποιήσει (επομένως και να διακόψει την εγκυμοσύνη) στο πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης του εμβρύου, το οποίο συνήθως οριοθετείται στο πρώτο τρίμηνο από τη στιγμή της σύλληψης.
Η ελληνική έννομη τάξη ανήκει σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία κρατών. Με το άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα, η νομοθεσία μας δικαιολογεί την τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης α) για την προστασία της ζωής ή της υγείας της εγκύου, χωρίς χρονικό περιορισμό, β) ως ελεύθερη επιλογή της εγκύου, μέχρι τη 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, γ) για λόγους παθολογίας του εμβρύου, μέχρι την 24η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και δ) για «κοινωνικούς» λόγους (σε περιπτώσεις αιμομιξίας ή βιασμού), μέχρι τη 19η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Οι επιλογές του νόμου βασίζονται σε συγκεκριμένες ηθικές αξιολογήσεις, παράγοντας δικαιώματα και υποχρεώσεις που δεσμεύουν κάθε πολίτη, χωρίς πάντως να «καταργούν» τον ηθικό προβληματισμό. Ο προβληματισμός αυτός παραμένει ελεύθερος, αφορά δε κυρίως τη συνείδηση του καθένα, που μπορεί και να διαφωνεί με τον νόμο. Στις δημοκρατικές κοινωνίες, η ελευθερία αυτή της συνείδησης δεν αποτελεί απλώς μια πρακτική δυνατότητα («η συνείδηση δεν φυλακίζεται»), αλλά κατοχυρώνεται επίσης ως θεμελιώδες δικαίωμα” .
http://www.bioethics.gr/images/pdf/GNOMES/SYSTASH_AMVLOSH_FINAL_GR.pdf
Γιατί η πολιτική υστεροβουλία;
Κατανοούμε “κύριοι” πολιτικοί την αγωνία σας για καλόπιασμα ψηφοφόρων. Προφανώς, σας αρκεί να δώσετε καλή εικόνα μόνο προεκλογικά. Σκεφτείτε όμως ότι, εμείς οι “απλοί” πολίτες δεν είμαστε ηλίθιοι. Μπορεί να ζούμε σε μια χώρα που μας αναγκάζει να λειτουργούμε κάτω από το επίπεδο αυτού που μπορούμε κι αυτού που αξίζουμε (κι αυτό έχει ευθύνη πολιτική) όμως γνωρίζουμε, καταλαβαίνουμε, κρίνουμε και θυμόμαστε. Και είμαστε πάρα πολλοί περισσότεροι απ’ όσους σας κάνουν κάποιοι να πιστεύετε. Θα περιμέναμε να γνωρίζετε ότι το δίκιο δεν το έχει υποχρεωτικά αυτός που φωνάζει πιο δυνατά.
Γιατί η παραμέληση;
Η ανακοίνωση του Υπουργείου Υποδομών και μεταφορών, αναφέρει επίσης “Οι καμπάνιες που γίνονται στους δημόσιους χώρους δεν πρέπει να διχάζουν την κοινή γνώμη ούτε ασφαλώς να προσβάλουν γυναίκες που έχουν αναγκαστεί να κάνουν μια τέτοια δύσκολη επιλογή στη ζωή τους». Τι εννοεί λέγοντας “έχουν αναγκαστεί “ ; Ανακοινώνεται από κυβερνητικά χείλη ότι οι γυναίκες ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να προβούν σε αυτή την διαδικασία; Από ποιούς “αναγκάζονται”; Αυτό συνιστά βία κατά των γυναικών. Πως προστατεύονται από αυτή την βία; Ποιά είναι η μέριμνα του Κράτους;
Προφανώς, καμία γυναίκα δεν κάνει έκτρωση ευχαρίστως. Δεν είναι μόνο μία χειρουργική επέμβαση που ενέχει κινδύνους, είναι ο εσωτερικός αντίκτυπος της άρνησης του σώματος ως χορηγού ζωής, και είναι η βαθειά και συχνά υποσυνείδητη επιθυμία για μητρότητα και αναγνώριση του προσώπου του παιδιού. Οι γυναίκες προχωρούν σε έκτρωση συνήθως κάτω από την πίεση του περιβάλλοντος. Πχ, μία έφηβη, πως θα συνεχίσει τις σπουδές; θα την δεχθεί το σχολείο και οι συμμαθητές; μια άνεργη ή ανύπαντρη γυναίκα πως θα ζήσει και πως θα μεγαλώσει το παιδί; τι θα πει ο κοινωνικός περίγυρος; πόσοι άντρες αναλαμβάνουν ευθύνη πατρότητας μετά από σεξουαλική επαφή που οδήγησε σε εγκυμοσύνη; πόσοι εργοδότες θα κρατήσουν στην θέση της μία μόνη έγκυο; τι θα γίνει η καριέρα μιας γυναίκας που απρόοπτα μένει έγκυος;
Η σιωπή του Κράτους εκκωφαντική, η απουσία του τρομακτική: καμία πρόνοια, καμία φροντίδα, καμία υποστήριξη στην έγκυο και στο έμβρυο.
Αυτό το ΚΕΝΟ ήρθε να το καλύψει το Κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ”.
Ποιός υπερασπίζεται τα δικαιώματα κάποιου που δεν μπορεί να προστατέψει τη ζωή του; Το Κίνημα Υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ” το κάνει. Ας το κάνουμε κι εμείς. Ας μιλήσουμε για λογαριασμό των εκατομμυρίων παιδιών που δεν καταφέρνουν να γεννηθούν.
Ας ταυτιστούμε μαζί τους κι ας φωνάξουμε:
“ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ”
